Mundurek nie musi być nudny . Wiem z jakim krojemi kolorem kojarzą nam się mundurki . Ale to było dawno tem. teraz mundurek mógłby mieć całkiem ciekawy krój i niekoniecznie być w jednolitym kolorze. Pozatym uczniowie sami mogli by wykazać sie inwencją i zaproponować własne projekty. Później , jak to w demokratycznym kraju bywa, można by zrobić głosowanie i wybrać najciekawszy i najsympatyczniejszy mundurek .

To mi wygląda na przeszczep ze Stanów.
Oczywiście z_drw masz rację - mundurek w przeszłości nobilitował, tak jak tarcza na ramieniu w podstawówce. Ja jestem dumny do tej pory, że uczęszczałem do SP 5 w Zgorzelcu.
Nie potrafię się przekonać do Romana G. ponieważ młody facet o skrajnie prawicowych poglądach w roli Ministra Edukacji to nie pachnie ładnie.

Moze i jest to troszke zabrane ze Stanow,ale szczerze piszac ten post nawet o tym nie pomyslalam Ale spogladajac z boku to mi osobiscie podobaja sie stroje noszone przez amerykanskich uczniow i co w tym najlepsze sa one noszone z duma i szacunkiem...w Polsce znane sa fartuszki i tarcze na ramieniu,a tu nie w tym rzecz,zeby sie wstydzic i meczyc

A może w ramach nauki demokracji niech młodzież sama zdecyduje. Funkcjonują samorządy szkolne, odbywają się wybory do SU w stylu kampanii wyborczej, to, dlaczego nie zaufać młodym. Kiedyś muszą podejmować decyzje, z którymi nie będą się wszyscy zgadzać. Propozycje młodych mogą obejmować konkursy na krój, kolor bądź kompozycję kolorów. Widzę takie rozwiązanie już od poziomu gimnazjum. Oczywiście całość należy usankcjonować w statutach i liczyć się z tym, że decyzji będzie trzeba bronić.
Trzeba też zdecydować co zrobić z tymi, którzy się nie dostosują. Dzisiaj na ucznia szkoły obowiązkowej trzeba uważać jak na delikatne szkło, żeby przypadkiem jakaś rysa na jego psychice nie została, bo jeszcze wrzuci kosz na głowę

Masz racje,to co teraz dzieje sie w polskich szkolach "obowiazkowych"dalece odbiega od zachowan uczniow jeszcze chocby nawet sprzed 10 laty.. Ale oczywiscie caly swiat jest za bezstresowym wychowaniem

Powiem tylko jedno : Martwi mnie to bezstresowe wychowywanie dzieci

Zaczynamy wchodzic w taki okres,ze nie uczen podporzadkowuje sie nauczycielowi tylko odwrotnie...juz 12-13 latkowie robie w szkolach co chca ..

Często zastanawiam się, co jest przyczyną takiego zjawiska. Słyszałem nieraz jak ludzie wspominają, że czuli respekt i jednocześnie szacunek do nauczyciela nawet, jeśli któryś z „Belfrów” sprawiedliwość wymierzył cyrklem bądź linijką matematyczną.
Dzisiaj dzieci i młodzież przychodzi do domu narzeka na szkołę i nauczycieli a rodzice im wtórują, bo to najczęściej okazja do znalezienia wspólnego tematu do krótkiej rozmowy z dzieckiem. Wspólny wróg, jakim staje się nauczyciel pozwala zaspokoić braki rozmów o wartościach życia czy ideałach bądź zainteresowaniach. Ciągły brak czasu na kontakt z dzieckiem, przenoszenie ciężaru wychowania na szkołę to błąd, z jakim żyje nasze społeczeństwo już od lat. Szkoła jest zaledwie uzupełnieniem systemu wychowania, Dom i środowisko, w którym przebywa dziecko po szkole są podstawą, o której sporo osób zapomina. Zobaczmy jak rzadko dzieci narzekają na kolegów z własnej paczki. A to właśnie tam pojawiają się autorytety, które nasze dzieci chcą naśladować. To tam często rodzi się potrzeba zaimponowania rówieśnikom, choćby w najbardziej głupi sposób. Jeśli takie zachowania zostają przenoszone na podwórko szkolne, to pojawia się nauczyciel, który reaguje, który żąda innego zachowania i jeśli to nie skutkuje wprowadza elementy dyscyplinujące Np. wzywa rodzica, wpisuje uwagę, wysyła dziecko do pedagoga itp. Łącznie nie ma druzo możliwości. I wówczas rusza cała machina, dziecko się skarży, zaskoczony rodzic przyjmuje postawę „obrońcy prześladowanych” i koła się zamyka. Wygrywa dziecko, które wie, że rodzic może najwięcej i dzięki temu brnie dalej dalej i dalej….. Ale do kąt?

Podpisuję się pod tym. Paradoks polega na tym, że na prowadzenie samochodu trzeba mieć dokument, na posiadanie dziecka już nie. Z moich obserwacji wynika, że wielu dzisiejszych rodziców absolutnie nie powinno mieć prawa do wychowywania niczego ponad świnkę morską, a i to z obostrzeniami (kurator dla świnki).

Dodaje do tego takie przykłady, które są już niemalże tradycją narodową:
Dziecko idzie do komunii w drugiej klasie (ma 8 lub 9 lat) dostaje często ładny rower i prosto na ulicę. A przecież w Polsce dzieci samodzielnie mogą poruszać się po drogach dopiero po otrzymaniu karty rowerowej ( żeby otrzymać kartę trzeba skończyć 10 lat).
Na imprezach organizowanych dla dzieci podawany jest ”szampan owocowy”, to też świetny sposób na przygotowanie do życia dorosłego.
Jak często ludzie czynią to, czego nigdy nie przemyśleli?

Cały proces analizy zjawiska złego trybu wychowywania dzieci i młodziezy jest ze wszech miar prawidłowy.
Ale najlepsze jest to DOBITNE zakończenie ))))

Bawimy się w moderatora :

Dzieci wchodzą rodzicom na głowe , ostatnio jest to jak plaga. Może właśnie dlatego , że zapracowani , goniący za karierą zawodową mam i tata , starają się dziecku wynagrodzić brak obecności . Najpier zabawki , potem drogie ciuszki . Stają po stronie dziecka , zeby tylko nie pomyślało , ze jest niekochane. próbują je we wszystkim wyręczać . A nie tak powinno być. Robiąc wszystko za dziecko czynią z niego ofiarę losu. jest taka mądra zasada. POMÓŻ DZIECKU ZROBIĆ TO SAMEMU. I może czasem warto poświęcić swojej latorośli troch ę wiecej czasu. Przytulić , pobawić się , poczytać książkę czy bajkę. Dzieciaki najbardziej potrzebują ciepła. A tego nie zastąpią im żadne markowe ciuszki. jeśli dziecko i rodziców łączy trwała więź -to i ono jest inne.

Asiek_Isia niech z Twoim życie związane będą dziesiątki dzieci.

Nie do końca rozumiem tą myśl.
Po to, by Asia mogła dawać przykład, jak POWINNO być,
czy też po to,by
tym dzieciom było TAK dobrze ( skoro poczyta, i przytuli) a teoretycznie ma wszystko 'opracowane"??